td sempat baca blog kwn yg adik die br meninggal. sedih. kuar la gak air mata ni baca bog tu. sakit kanser. actually tulisan kt blog member tu adalah hasil tulisan adik die start dr kesan kanser tu sampai la beberapa hari sblm meninggal (kakak die yg publishkan). dr budak yg aktif jd budak yg sgt lemah. hidup kuar masuk hospital. tp tabah je menghadapi dugaan-Nya. tp yg lg sedih bile baca luahan perasaan kakak si arwah. ye la kalu kite cube letakkan tempat kite kat tmpt die, apa yg kite akan buat. mmg si kakak tu wat2 tabah, tp sgt sakit dlm hati. tu lg merbahaya. nangis jer. itu adalah ubat kepada kesedihan. tp bukan la menangis meraung2 sampai salah kan qada' n qadar Nye.
org slalu ckp pompuan kuat nangis sbb lemah. ye ke? tp biasanye lps menangis n melepaskan kesedihan, pompuan dpt bgn melawan kesedihan. tul x? tp kalu laki, org ckp kalu laki nangis tu laki yg sensitif...ye ke? ..xsemestinye nangis tu tunjuk laki tu lemah(utk hal2 yg tertentu la). Nabi pn nangis time isteri, pakcik n anak meninggal. nabi pn menitiskan air mata bile tgk umat islam kene seksa. bukan sbb nabi tu lemah, tp antara cara nk mendapat kekuatan.
macam mana tu?
sbb time kite paling sedih adalah time kite sepatutnye berharap kepada-Nya. time tu la kite akan sentiasa ingat kepada-Nya. time tu la kite mengharapkan apa2 dari-Nya. saya da rasa da sume tu. bukan time sedey tu nk minum arak ke, nk kuar enjoy ke, nk joli ke etc. tu sume ajaran sesat.huhu. patutnye time sedey la lebih dekat dgn-Nya.
so sume, kalu sedey, nangis jer. tp jgn lebeh2. nnt blh gelap hati....
ALLAHUAKBAR!!!!!!!!
No comments:
Post a Comment